Cmentarz "wojskowy"

Piotrkowska wojskowa nekropolia powstała w okresie I wojny swiatowej przy ulicy Promenady, dzisiejszej Partyzantów, od strony zachodniej przylega do Nowego Cmentarza. Poczatkowo miejsce wiecznego snu znalezli tutaj żołnierze polegli na frontach i polach bitewnych w latach 1914-1918 oraz w roku 1920. Z czasem zaczęto tu chować także żołnierzy stacjonujšcego w naszym miescie 25 p.p. zmarłych w okresie międzywojennym. Największa jednak liczbę pogrzebanych w tym miejscu stanowia 'polegli w obronie Piotrkowa w 1939 roku.' Jest ich tu około 500 i jak mówia znawcy dziejów naszego miasta, sa to głównie żołnierze 76, 77, 85 i 86 p.p. z 19 Dywizji Piechoty armii 'Prusy', którzy stracili życie w tragicznych dniach 5-12 wrzeœnia 1939 roku na terenie piotrkowskiego lotniska, polach wsi Moryca i południowych przedpolach miasta, broniac drogi wiodšcej do Warszawy. Wœród nich był również kierujacy polskimi wojskami w ostatnim boju o Piotrków z hitlerowskim najezdzca, dowódca 2 batalionu pułku, mjr Franciszek Morawski. Poległych we wspomnianych bitwach pochowano w kilku zbiorowych mogiłach na obszarze majatku Bujny, na terenach pomiędzy ul. Przemysłowš i lasem wolborskim oraz na piotrkowskim lotnisku. Pod koniec pamiętnego wrzesnia 1939 roku ich ciała zostały jednak ekshumowane i przeniesione na cmentarz wojenny. Nieliczne groby opatrzone tabliczkami z nazwiskami poległych, to mogiły pochowanych tu pod koniec roku 1939 trzydziestu żołnierzy zmarłych w (nieistniejacym już dziœ) szpitalu œw. Trójcy na skutek odniesionych ran.